Qisadii Nabi Muuse (CS) iyo Fircoon waa mid ka mid ah qisooyinka ugu muhiimsan, uguna ballaaran ee ku xusan Qur'aanka Kariimka ah. Waxay si qoto dheer uga hadlaysaa dulmiga iyo kibirka Fircoon, mucjisooyinka Alle, halganka Xaqa iyo Baadilka, iyo badbaadinta reer Banii Israa'iil.
Dhalashadii Muuse iyo Farcankiisa
Fircoon, oo ahaa Boqorkii Masar, wuxuu ahaa mid kibir badan oo dulmi ah. Waxa uu arkay riyooyin xunxun oo ku saabsan wiil reer Banii Israa'iil ah oo burinaya boqortooyadiisa. Sidaa darteed, wuxuu amray in la laayo dhammaan wiilasha cusub ee reer Banii Israa'iil. Nabi Muuse wuxuu ku dhashay xilli adag oo la dilayay wiilasha. Hooyadii, oo ka baqeysa in la qabto, waxay sanduuq ku riday webiga Niil, iyadoo ku aamintay Alle (SW). Waxaa soo helay addoomadii xaaskii Fircoon, waxaana lagu koriyay guriga Fircoon, iyadoon la garanayn asalkiisa.
Fadgudubkii iyo Baxsashadii Madyan
Muuse markii uu weynaaday, wuxuu noqday nin xooggan oo xikmad leh. Maalin maalmaha ka mid ah wuxuu arkay laba nin oo is-dagaalaysa: mid ka mid ah wuxuu ka mid ahaa qoomkiisa (reer Banii Israa'iil), kan kalena wuxuu ka mid ahaa qoomkii Fircoon. Muuse wuxuu u hiiliyey kii qoomkiisa ka mid ahaa, wuxuuna ku garaacay ninkii Fircoon ilaa uu ka dhintay. Dhacdadan darteed, wuxuu ka baxsaday Masar isagoo cabsanaya, wuxuuna gaaray Madyan, halkaasoo uu la kulmay Nabi Shucayb (CS) iyo labadiisa gabdhood. Wuxuu halkaas ku noolaa muddo, wuxuuna guursaday mid ka mid ah gabdhaha.
Nabinimadii iyo Wicitaankii Fircoon
Toban sano ka dib, Muuse iyo reerkiisa waxay ku soo laabteen Masar. Jidka ayuu ku arkay dab, markii uu u tagayna waxaa looga yeedhay geed agtiisa. Halkaas ayuu Alle (SW) uga waxyooday Nabinimada, wuxuuna faray inuu aado Fircoon oo u yeero Tawxiidka, ugana digto cadaabka Alle. Muuse wuxuu Alle ka codsaday inuu la socodsiiyo walaalkiis Haaruun, maadaama uu yahay nin hadal wanaagsan, Alle-na wuu aqbalay.
Mucjisooyinkii Alle iyo Diidmada Fircoon
Muuse iyo Haaruun waxay u tageen Fircoon, waxayna u soo bandhigeen calaamado cadcad oo muujinaya Nabinnimadooda, sida usha oo isu beddesha mas weyn iyo gacanta oo caddaan noqota. Fircoon wuxuu ku tilmaamay sixir, wuxuuna uruuriyay saaxiriintii ugu waaweynaa Masar si ay ula tartamaan. Saaxiriintii waxay tuureen ushooda, waxayna isu beddeleen masasyo yaryar. Laakiin markii Muuse tuuray ushiisa, waxay liqday dhammaan masasyadii saaxiriinta, taasoo keentay in saaxiriintii ay Islaamaan.
Fircoon iyo qoomkiisa waxay sii wadeen madax-adaygga, Alle-na wuxuu ku soo dejiyay cadaab kala duwan sida abaar, daadad, ayax, injir, raad, iyo dhiig. Cadaab kasta ka dib, way ballan qaadi jireen inay rumeynayaan, laakiin markii cadaabku ka kaco, way ka bixi jireen ballantooda.
Baxsashadii Banii Israa'iil iyo Gariqistii Fircoon
Ugu dambayntii, Alle wuxuu faray Muuse inuu reer Banii Israa'iil la baxsado habeenkii. Fircoon iyo ciidankiisu way daba galeen. Markii ay gaareen badda, Alle wuxuu faray Muuse inuu ushiisa ku dhufto badda, markaasay baddii u kala qaybsantay laba qaybood, waddo engegan ayaa ka dhex muuqatay. Muuse iyo reer Banii Israa'iil waxay ka gudbeen badda.
Fircoon iyo ciidankiisa markay galeen wadadii badda, baddii ayaa dib isugu celisay, waxayna ku wada gariqmeen dhammaantood. Fircoon wuxuu isku dayay inuu Islaamo markii uu geerida arkay, laakiin goor hore ayay ahayd.
Casharrada Laga Baranaayo Qisadii Nabi Muuse iyo Fircoon:
- Dulmiga iyo Kibirkii oo Ciqaab Leh: Qisadu waxay muujinaysaa in kibirka iyo dulmiga ay leeyihiin cawaaqib xun oo Alle ka yimaada.
- Awoodda Alle: Alle (SW) wuxuu awood u leeyahay inuu ku guuleysto kuwa daciifka ah, kana adkaado kuwa xoogga badan.
- Badbaadinta Mu'miniinta: Alle wuu badbaadiyaa kuwa rumeeyay iyo kuwa dulman.
- Mucjisooyinka Alle: Mucjisooyinka Nabi Muuse waxay ahaayeen kuwo muuqda oo caddayn u ahaa Nabinnimadiisa.
- Diidmada Runta: In la iska indhatiro calaamadaha Alle iyo Nabiyadiisa waxay keentaa halaag.